Ayvalık'ı geç keşfettim.Yıl 1984. İlk gelişim sadece kısa bir tanışma oldu. Atina'dan Sakız Adası, oradan İzmir ve nihayet Ayvalık. Niçin...

Nâzım Hikmet’in "Yaşamaya Dair" şiirindeki şu satırlar, hayatın anlamı ve yaşama tutunma üzerine derin düşüncelere sevk eder:

Kutsal kitaplarda, kadim hikâyelerde ve mitolojik öykülerde zeytin ağacı kutsanmıştır.

Zeytinden dekor olmaz. Terbiyeye ihtiyaç duyar. Dönüşürken, üreticisini de eğitir, tüketicisini de.

Zehra’nın muhacir hakkı yüz ağaç zeytini var; ama satacakmış laf aramızda. Ne yapsın kadıncağız?

Bin yıl yaşayan zeytin ağacı Anlat bana altında ne ah’lar çekildi

Hasat zamanı ayrı ayrı iş kollarına ayrı ayrı jetonlar verilirdi. Kahya, Sırıkçı, Toplayıcı ve Sepetçiler ayrı ücrete tabiydi

Ülkelerin, Şirketlerin ve Sivil Toplum Örgütlerinin başarılı olması için yetenekli liderleri bünyelerine çekebilmeleri gerekli.

Küflenmiş mavi çerçevemizin ardındaki Uçuşan yamalı perdeden gelir yağ kokusu.

Ben zeytin ağacıyım Ben anıtım, barışı simgeler dalım

Ayvalık’tan esen pirina kokusunu uzak denizlerden gelirken, Midilli açıklarında duydum.

Hasat Şenlikleri'ne dönüşen organizasyona 2000 yılında, Ayvalık Ticaret Odası Başkanı rahmetli Ziya Şensal Başkan zamanında dâhil oldum.

Değişimler, siz değiştikçe başlar.

Zeytin ağacı binlerce yıldır var olmuştu ve kim bilir kaç kadim uygarlık onunla şifa bulmuştu…

Zeytin altında Kırmızı karıncanın Gölgeliğiyim

Zeytin ağacının, diğer adıyla ölmez ağacın kutsiyeti malumunuz.

“Tüm dinlerde zeytin, bereket, barış, akıl, uzun ömür ve olgunluk gibi aynı simgesel anlamları taşımaktadır

Şair Başaran’ın “Zeytin Ülkesi” diyerek adını bir kitap adıyla tescil ettiği bir vatan parçası var.

Mehmet Başaran’dan belgesel-roman olarak da okunabilecek bir anlatı: Yüreğin sesi Zeytin Ülkesi.

Fabrika binalarında ve avlularında ekmek parası kazanma telaşındaki çalışkan işçilerin yerini dinlenmekte olan otomobiller almış.