Fabrika binalarında ve avlularında ekmek parası kazanma telaşındaki çalışkan işçilerin yerini dinlenmekte olan otomobiller almış.

Yangınlardan sonra bile yeniden yeşerdiği bilinen, efsanelerin “Ölmez Ağacı” zeytin için,

“Ne savaşlara, ne trajedilere, ne dramlara ne umutlara tanık oldu bu topraklar ve bu deniz...”

Leğenlere dökülmüş zeytinlerin görünüşü insanı iştaha boğuyordu. Belli ki işini severek yapıyordu

Ben bütün ağaçları severim, fakat zeytin ağacını bir başka.

Daha sonraki yıllarda eve misafir geleceği zaman bir kâse siyah zeytinin üzerine kekik serpilir, biraz da zeytinyağı gezdirilirdi

Doktor Fazıl Doğan ve Ayvalık’ta Zeytincilik

Ayvalık’ın denizden okşanmış sokaklarında, doğasının ve insanlarının sıcaklığına rastladım.

Zeytinyağında evrensel doğru olan ‘aile işletmesi’ olma zorunluluğu, Özgün Zeytin ve Zeytinyağı içinde geçerlidir.

Vapurun arkasından yuvarlanarak akıp giden sulara içini döküyordu ihtiyar.

16 Ocak 1991 Çarşamba gece saatleri televizyonun başında tüm aile, bir savaşın kara harekâtını canlı olarak izliyorduk

Hadi, madem geldi zamanı zamana tırmanmanın, o halde başlayalım.

2014 Mayısında bir avuç gönüllü, Ayvalık’taki resmi kurumlar ile Zeytin Çekirdekleri Sosyal Sorumluluk Programının ilk adımını atar

Çocukluğumda, zeytin toplayıcısı kadınların ellerinde görürdüm onları.

Uyandığında Zeus’un öfkesi dinmiş, Poseidon sakinlemişti.

Tahta güvertesine bıraktı zeytin dalını özenle Nuh’un gemisinin.

Mübadillere, bir gün mutlaka döneceğim diyenlere…

Şimdi tek ses, zeytin ağaçlarından gelen          ağustosböcekleri

Ne yalan söyleyeyim içime de doğdu günü gelince bir mührü açacağım.

“Herkese aitim ve kimseye ait değilim. Siz gelmeden önce de buradaydım, siz gittikten sonra da burada olacağım.” Homeros